Duno (Duinoog)
Duinoog of Duno is een achttiende-eeuwse buitenplaats op de stuwwalrand. Het landschapspark is vanaf 1800 ontstaan met daarin onder meer een prieeltje, theekoepel, kassen, rosarium, belvedere en diverse betonnen rotspartijen (cementrustiek). In 1907 werd het landgoed uitgebreid met domeinbossen van Doorwerth en de Westerbouwing. Op een deel van het landgoed is in 1915 het tuindorp Heveadorp aangelegd. Rond 1926 werd een rozentuin aangelegd en werden vergezichten over de Rijn vrijgekapt (ontwerp: Samuel Voorhoeve). De Duno werd in 1931 bezit van Geldersch Landschap, nadat eigenaar O. van Vloten was overleden. Het negentiende-eeuwse landhuis, destijds in gebruik als hotel, ging in de Tweede Wereldoorlog verloren. De plattegrond van het hotel en de fundering van de theekoepel zijn zichtbaar gemaakt. Van het omliggende park met parkbos is de azalealaan bijzonder. In het bos ligt het gerestaureerde Cascadedal van cementrustiek.
Zo druk is het
De informatie uit de drukteradar komt uit digitale databronnen en is aangevuld met de kennis over drukte van lokale experts.
Openingstijden
- Park openbaar toegankelijk
